‘यात्री’ कवितामा लयविधान
DOI:
https://doi.org/10.3126/medha.v7i2.77196Keywords:
आवृत्ति/पुनरावृत्ति, समानान्तरता, विचलन, लोपAbstract
प्रस्तुत लेखमा ‘यात्री’ कविताको लय व्यवस्थाको अध्ययन गरिएको छ । मानवतावादी दृष्टिकोण प्रस्तुत गरिएको यस कवितामा अवस्थित लय व्यवस्थाको खोजी गर्ने प्रयोजनमा यो लेख केन्द्रित छ । यसका लागि सांस्कृतिक अध्ययनअन्तर्गतको सीमान्तीयतालाई सैद्धान्तिक अवधारणाका रूपमा उपयोग गरिएको छ । प्रस्तुत अध्ययनलाई गुणात्मक अनुसन्धान ढाँचा र विश्लेषणात्मक विधि अवलम्बन गरी निष्कर्षमा पुर्याइएको छ । यस अध्ययनमा कविले प्रस्तुत गरेका भाषिक प्रयोगका आधारमा लयव्यवस्थाको अध्ययनलाई विश्लेषण गरी निष्कर्षमा पुगिएको छ । यस आलेखमा ‘भिखारी’ सङ्ग्रहभित्रको ‘यात्री’ कविताको लयविधानको पक्षलाई विश्लेषण गर्ने काम गरिएको छ । यसमा मूलतः पुस्तकालय विधिको प्रयोग गरी सङ्कथन विश्लेषणका भाषिक पक्षलाई आधार बनाउदै ‘यात्री’ कविताको पङ्क्तिविन्यास र आवृत्ति समानान्तरता तथा लोप, विचलन र लेख्य चिह्नको प्रयोगले कवितामा कसरी लय सृजना भएको छ ? भन्ने कुरालाई छलफल गरी निष्कर्ष निकालिएको छ ।
Downloads
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Mahendra Morang Adarsha Multiple Campus

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
This license enables reusers to distribute, remix, adapt, and build upon the material in any medium or format for noncommercial purposes only, and only so long as attribution is given to the creator.