पुनर्जागरणकालय् नेपालभाषा साहित्यया विधागत विकास
DOI:
https://doi.org/10.3126/hj.v15i2.70680Keywords:
गद्य, नेपालभाषा, पद्य, पुनर्जागरण, साहित्यAbstract
पुनर्जागरणयात पुनर्जन्म (च्भदष्चतज) नं धाइ अर्थात पुनर्जागरणया शाब्दिक अर्थ हाकनं दनेगु खः । प्राचीनकाल (ने.सं.६२५–९६७)य् च्वन्ह्याय्धुंकूगु नेपालभाषा साहित्य माध्यमिककाल (पुनर्जागरण न्हयःया ई ने.सं.९६७–१०२९ य् वयाः झन थुकिया अस्तित्व न्हनावनीगु अवस्थाय् थ्यन । थुगु अवस्थाय् थ्यंगुया छगू हुनि उगु ईया राणा शासकतय्गु नेपालभाषा प्रति नकारात्मक दृष्टिकोण खःसा मेगु नेपालभाषा साहित्य ईकथंया ह्यूपाःलिसें न्ह्याःवनेमफुगुलिं नं खः । उबलेया ल्याय्म्हतसें न्ह्यलं चाय्काः नेपालभाषा साहित्य विकासया लागि जागरण हल । नेपालभाषा साहित्यया पुनर्जागरण ईया घटना विधागतकथं व्याख्या जूगु मदु । थ्व च्वसूया उद्देश्य नेपालभाषा साहित्यया पुनर्जागरण ईया घटना व साहित्ययात विधागतकथं उजागर याय्गु खः । थुकिया नितिं ने.सं.१०२९ निसें ने.सं.१०५० (बुद्ध धर्म व नेपालभाषा पत्रिका बन्द याःगु ई )तकया ईयात पुनर्जागरणकाल क्वःछ्यूगु दु । पुनर्जागरण कालय् गद्य साहित्य दुने थीथी विधा विकास जूगु खनेदु । पद्य साहित्य थीथी साहित्यकारपिनिगु कविता पिहांवल । थ्व हे कालय् नाटक, भाषा व्याकरण, अनुवाद साहित्य, भूमिका च्वय्गु परम्परा, पाठ्यसफू, पत्रकारिता व थीथी संघ–संस्थाया नं विकास जुल ।
Downloads
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
© Department of History and Buddhist Studies, Patan Multiple Campus