संस्कृत काव्यशास्त्रय् काव्य–गुण व दोष
DOI:
https://doi.org/10.3126/cognition.v5i1.55452Keywords:
काव्य, साहित्य, रस, रीति, अलंकार, गुण, दोषAbstract
संस्कृत काव्यशास्त्रय् दकले न्हापांगु शास्त्रीय सफू नाट्शशास्त्र खः । भरतमुनि (अ. ईपू १ शदी)पाखें रचना जूगु नाट्यशास्त्रय् दकले न्हापां काव्य–गुण व दोषबारे चर्चा जुल । भरतं काव्य–गुणयात दोषया विपर्यय धकाः परिभाषित यात । भरतधुंकाः फुक्क हे धैथें काव्यशास्त्रीतय्सं काव्य–गुण व दोषया बारे चर्चा यात । काव्य–गुण व दोषबारे भाववादी शास्त्रीतसिबें देहबादी शास्त्रीत भतिचा कठोर जू । उत्कृष्ट काव्यसिर्जनाय् काव्यगुणया जक ज्ञान दःसां गाः धैगु विचाः दुपिं गुलिखे काव्यशास्त्रीतय्सं काव्यदोषबारे चर्चा तकं मयाः । इमिगु विचाःकथं गन दोषमुक्त जुइ, अन काव्यगुण जुइ । काव्य गुण हे काव्य दोषया विपर्यय (विपरित) खः धैगु इमिगु मत खः । काब्यशास्त्रीतय्सं काव्य गुण व दोषया बारे चर्चा परिचर्चा याःसां परिभाषा व भेदय् एकरुपता मदु । काव्य गुण व दोषया बारे काव्यशास्त्रीपिन्सं न्ह्यथनावंगु विचाःया आधारय् काव्य–गुण व दोषया परिभाषा व भेदया बारे निर्णय याय्गु हे थुगु च्वसुया उद्देश्य खः । थुकिया लागि द्वितीयक स्रोतयात बःकयाः स्तरीय काव्यसिद्धान्तयात नालाः ब्याख्या याय्गु जुइ ।
Downloads
